Janine Rietjens: Solliciteren ‘strelend & vervelend’

Het is zover…je contract wordt niet verlengd. Is het een vloek of een zegen? Je staat op straat maar tegelijkertijd ligt de wereld voor je open. En die wereld is groot! Wat nou als je, net als ik, wel weet wat je wilt, maar niet weet onder welke functietitel dat valt.  Dat je de omgeving helemaal kan dromen, maar niet weet welk bedrijf daarbij past… Dat voelt als zoeken in een hooiberg, waarbij je niet weet dat je de spreekwoordelijke naald zoekt. Iedere dag weer werp ik een brede blik op LinkedIn jobs, vacaturesites, bedrijven die mij interessant lijken, zelfs vacaturepagina’s in de papieren krant pluis ik na. Er is geen gebrek aan vacatures, maar een dynamische functie vinden waar ik al mijn energie in kwijt kan is een andere opgave. Er hoeft er maar één tussen te staan, dus ik blijf zoeken.

Motivatie

Zodra ik een mooie functie gevonden heb begint het gevecht om op gesprek te mogen komen. Ik pas mijn CV aan en schrijf een motivatiebrief.  Ik verzend mijn sollicitatie en vol smart wacht ik af. Eindelijk is daar dan het moment, er zit een e-mail van het specifieke bedrijf in mijn inbox. Mijn hartslag verhoogt. De eerste zinnen gaan goed “met veel belangstelling hebben we je CV gelezen”, strelende woorden. Mijn ogen schieten onbewust snel verder ”helaas zijn er andere kandidaten die beter bij het profiel passen”, vervelende woorden.

Mijn hartslag gaat omlaag, samen met mijn oogleden. Ik mag weer opnieuw beginnen.

Maar waar een deur sluit, gaat een andere deur open…we gaan gewoon verder! En dat werkt. De afgelopen vier sollicitaties mocht ik op gesprek komen. Stuk voor stuk leuke en interessante gesprekken en stuk voor stuk dezelfde reactie. Als persoon pas ik perfect binnen de organisatie; authentiek, puur en energiek. Af en toe was het zelfs een hele lofzang en uitermate strelend. Maaaaar, mijn achtergrond is niet specifiek/ gericht genoeg. Dus krijg ik de baan niet…..vervelend.

Vloek een zegen

Het ene moment ben ik het thuis zitten helemaal beu en voelt het echt als een vloek. Ik wil aan het werk. Het andere moment voel ik me heerlijk vrij en is het een zegen, want ik kan gaan en staan waar ik wil. Hoe zorg ik er nou voor dat ik de vrijheid blijf voelen en tegelijkertijd kan gaan werken? Juist! Door die passende baan te vinden.

Ik sta op straat, maar de hele wereld ligt voor me open…

Dus ga ik weer verder met mijn zoektocht. Ik maak van de vloek een zegen en onder het genot van een lekker bakkie en taartje kruip ik achter mijn laptop. Doe je met me mee? Want ik ben vast niet de enige die aan het zoeken is.

Meer weten over Janine Rietjens

LinkedIn

[form id=”87070″ /]