Na 5 jaar werken in de publieke sector stond ik op een zogenaamd kruispunt in mijn baan. Mijn partner had zojuist zijn opleiding tot huisarts afgerond en kon overal aan de slag, ook in het buitenland.
Onze zoon was inmiddels 1,5 jaar oud. De huur van ons huis konden we ieder moment verlengen, of opzeggen. In het najaar van 2010 viel alles samen…. We gaan! Dat is ons moment geweest.
Ik kan mijzelf omschrijven als ondernemend. Ik ben op zoek naar een uitdaging, ik ben een doorzetter en kan de positieve kant blijven zien ook al is er een tegenslag. Het beleven van een andere cultuur, door er ook echt te wonen en er niet een lange vakantie houden, is dan ook een uitdaging geweest die altijd wel door mijn hoofd spookte.
Het meest spannende aan het verhuizen naar een ander land is om een nieuw leven op te bouwen. Telkens open te staan voor ‘andere’ dingen, want alles gaat nu eenmaal anders dan ‘thuis’, ook gewone dingen als boodschappen doen. En telkens weer wat nieuws ondernemen, van Playcentre (kinderopvang gerund door ouders zelf) tot mooie wandelingen tot hockeyen in de regio tot drinks & nibbles bij vrienden. Het is ook het uitproberen van de gewoonten en manieren in een land en bepaalde leefcultuur. Sommige gebruiken passen ook bij jezelf en je gezin en worden een nieuwe traditie, zoals de uitgebreide ‘morning tea’, toch net wat anders dan ons kopje koffie in de ochtend.
Een gevoel van trots
Het is tegelijkertijd ook telkens mijn uitdaging geweest om mij hier zo thuis te voelen, zoals ik dat destijds voelde in Nederland. En dat is gelukt! Wel meer dan dat! Dat geeft een gevoel van trots. Ons gezin is hier ingeburgerd, behalve ons accent, zou je zeggen dat we kiwi’s zijn! Niet dat het doel is om een kiwi te worden, maar ik vind het heel belangrijk om in een cultuur mee te gaan en een mooie combinatie er van te maken met de eigen (gezins)gewoonten.
Het is een hele waardevolle ontdekking geweest dat ik het in me heb een thuissituatie te creëren voor mezelf en mijn gezin. En niet alleen een thuis, maar ook flexibel ben om in een nieuwe cultuur mijn weg te vinden.
Ik leef een fantastisch en inspirerend leven, waarin ik elke dag weer mag leren. Het beleven van een nieuwe cultuur met nieuwe mensen om mij heen, dichtbij mijn eigen gezin en zien wat de dag brengt. Dat blijft leuk.
No worries
Ik wens allen een dergelijke ervaring toe. Het leven in het buitenland maakt je wijs over jezelf, je eigen gezin, wat is belangrijk, wat gaat voor. En je komt dichterbij jezelf en je gezin: een thuis creëren. Wherever that may be. No worries! De kiwi lijfspreuk.